En sevdiğim iş kemeraltına gidip kumaş almaktır dersem bana inanır mısınız bilmem, ama bu böyle bir şey işte. En pahalı kıyafeti satın alarak eve dönmek beni bu kadar mutlu etmez, heyecanlandırmaz.
Kumaşları alıp, gerekli olabiklecek malzemeyi( astar, fermuar, dantel vs. ) de alıp eve dönerken bir heyacan alır beni ki sormayın gitsin.
Sıra Burdaları karıştırıp patron çıkarmaya gelir. Önceden karar vermişsem daha da hız kazanır işler.
Artık benden yemek yapmamı filan beklemez eşim. Biklir ki o parça bitene kadar yemek işleri sekteye uğrayacaktır:)))
İşte sevgili
Arkadaşım Emine için diktiğim bluzları sizlerle paylaşmak istedim.
Kumaşından model seçimine hepsini bana bıraktı. Ben de ona bu bluzları diktim ve giydirdim.
Kendisi de çok beğendi ben de gururlandım doğrusu:))
1 yorum:
çok güzel olmuş arkadaşınız güle güle kullansın ,
dikiş böyle birşey ,siz degil bende ve bir çok tanıdıgım böyle ,bende kumaş alırken mutlu mesut bahtiyar ,uçarak gelirim eve ,kıyafet aldıgımda o sevincim yok :(
Yorum Gönder